Over de oprichters van Stichting Zorghuis

Ik ben Arwin Mulderij, jurist en eigenaar van een juristenkantoor. Via mijn partner, logopediste en stemtrainer, werd mijn belangstelling gewekt voor de zorg. Als jurist heb ik alle contracten aangevraagd en gesloten met zorgverzekeraars. Ik heb met eigen ogen aanschouwd dat de positie van zorgverzekeraars in de loop der jaren steeds sterker werd en zij vanuit die dominantie positie kwaliteit en tarieven dicteren. Van onderhandeling is al lang geen sprake meer. De kwaliteit van de zorg is daardoor naar mijn stellige overtuiging niet beter geworden ten koste van de zorgverzekerden. Zij hebben steeds minder keuze en betalen steeds meer. Graag wil ik via Zorghuis opkomen voor hun belangen, zodat vrije artsenkeuze daadwerkelijk kan worden gegarandeerd. Omdat mijn werkzaamheden voor Stichting Zorghuis niet meer met privé waren te combineren heb ik eind 2019 mijn taken moeten neerleggen.

Sinds enkele jaren ben ik, Ronald van Oosterhout, zelfstandig ondernemer. Daarvoor was ik als business analist werkzaam in de petrochemische industrie. Mijn partner, logopediste, vroeg mij eind 2013 of ik naar de contracten wilde kijken die de zorgverzekeraars haar aanboden. In diezelfde periode wilde ik ook overstappen naar een andere zorgverzekeraar. Met verbazing las ik de bepalingen over o.a. de kwaliteitstoets die, destijds voor het eerst, in de contracten waren opgenomen. Opmerkelijk ook, want hierover was niets in de polisvoorwaarden terug te vinden. Ontbrekende informatie, slechte voorlichting maar vooral de in nevelen gehulde vergoedingen voor niet-gecontracteerde zorg maakte het overstappen naar een andere zorgverzekeraar tot een kansloze missie. Met de oprichting van deze Stichting wil ik de ontbrekende schakel, de zorgverzekerde, in de zorgmarkt een stem geven.

Zoals je hierboven leest deelden wij, onafhankelijk van elkaar, dezelfde verbazing over de zorgmarkt. Over de hierboven genoemde bepalingen over de kwaliteitstoets schreven enkele logopedisten uit Bergen op Zoom in oktober 2013 een ‘brandbrief’ aan het bestuur van hun beroepsvereniging. Ondanks dat deze brief door bijna 500 vrijgevestigde logopedisten mede werd ondertekend veranderde er helaas niets. Toch niet helemaal. Want in die periode kwamen wij met elkaar in contact en al gauw bleek dat wij dezelfde problematiek herkenden. Dat contact bleef en inmiddels hebben wij een solide dossier opgebouwd en meerdere gesprekken gevoerd met een zorgadvocaat. Wat rest is het werven van fondsen voor het starten van een (juridische) procedure.